"There are 9.000.000 bicycles in Beijing"

’s Ochtends met het openbaar vervoer ( bus en metro) naar het Olympisch stadion! De Chinezen zijn zeer gedisciplineerd: wie het eerst bij de bushalte aankomt, gaat vooraan staan en de rest vormt net als in Engeland een keurige rij en zo wordt er ook ingestapt. Bij de metro gaan ze zelfs nog iets verder: er staan pijlen voor de reizigers die instappen aan de buitenkant van de deuren en de uitstappende passagiers gaan door het midden. En iedereen houdt zich daar ook aan! Het laatste stuk metrolijn is daar speciaal voor de Spelen aangelegd.
Op het -gigantische- terrein van de Spelen hebben we natuurlijk het Birdsnest gezien, zowel van binnen als van buiten, de fakkel voor de Olympische vlam, de apart vormgegeven toren voor alle journalisten en het Olympisch zwembad.
Zeer indrukwekkend!
Vervolgens met de taxi naar een ander deel van Beijing, waar we op de fiets zijn gestapt voor een tochtje rond het Hu Hai Lake. De fietsen waren topmateriaal naar Chinese begrippen, want daarvan vraag je je soms af hoe het mogelijk is dat dat überhaupt nog rijdt en waarom er niet van alles afvalt.
Wanneer Chinezen zelf aan het verkeer deelnemen zijn ze overigens een stuk minder gedisciplineerd. Iedereen denkt alleen maar aan zichzelf, verdwijnt op willekeurige momenten zonder richting aan te geven in een door hemzelf gekozen richting en verder zoek je het maar uit! Was dus wel een aparte ervaring...
’s Avonds zijn we met z’n zessen teruggegaan naar Lotus Lane, waar we ons -op Jack na- te buiten zijn gegaan aan pizza met een Chinese twist. In plaats van oregano gebruiken ze namelijk een ander kruid wat we niet konden herkenen. De rest van het gezelschap is in een ander restaurant aan de Peking-eend gegaan. Dit heeft iedereen de kans gegeven om even lekker te roddelen over de anderen ;-)