Verboden stad en Tempel van de Hemel

Zooo, die Chinese bedden zijn echt kneiterhard, al beweert de reisleidster dat deze nog tot de betere behoren… Nou, volgens mij is een plank een plank en hard is hard.

Na het ontbijt staat het Tian An Menplein op het programma: het plein van de Hemelse Vrede, waar zich het mausoleum van Mao en het parlementsgebouw bevinden. Hierna bezoeken we de Verboden Stad van waaruit de Chinese keizers tot 1911 hun rijk bestuurden.
Om de opgebaarde Mao te zien moet je ongeveer 2 uur in de rij staan en dat is ook nog aan allerlei rituelen onderworpen: 2 aan 2 lopen, niet stilstaan maar blijven schuifelen etc. Gaan we niet doen!
De Verboden Stad is maar liefst 700.000 m2 groot en bestaat uit meerdere paleizen en bijgebouwen, met in totaal 9999,5 zalen. 10.000 is namelijk het aantal kamers in het paleis van de goden en de keizer staat daar slechts een fractie onder… De overheersende kleuren zijn purper en geel. Purper symboliseert de poolcirkel en geeft aan dat het paleis het middelpunt van het rijk is. Geel is de kleur van de keizer.
Na de lunch, wederom de draaitafel, bezichtigen we de Tempel van de Hemel. Hier kwam de keizer eens per jaar om de Hemel een offer te brengen en om rituelen te houden voor een goede oogst.
’s Avonds hebben we nog een Kungfu show bezocht. Dit was niet veel Bruce Lee en Jackie Shan, maar meer een romantisch verhaal over een jongen die door het praktiseren van Kungfu en Zen een Meester wordt en uiteindelijk het heilige doel van Verlichting bereikt. Dit alles verpakt in zang, dans en acrobatiek en Kungfu natuurlijk. Spectaculaire show!

PS. Peter: even extra aandacht voor de fotoos!